 |
| oma Helene |
You may or may not know, but 9 years ago I lost my mom. She died very sudden and very unexpectedly. A big shock to me and my dad. She wasn't there when I graduated (twice). She wasn't there when I got my first job. She wasn't there when I got engaged. She missed out on my wedding. She wasn't there when I got pregnant. She never got to meet her grandsons. I still miss her every day.
My dad was lucky enough to fall in love again with a wonderfull woman, Christel. She made sure there was still a place for my mom. Christel is not my stepmom, she's my plus-mom (you know, like an extra one). She was there when I graduated, got engaged, got married and got pregnant. And the first time she got to meet Bastian, I'm pretty sure she cried :o) She is "oma". The only one they have ever known. Even more: she is the best oma my boys could ever have (they adore her). Always has been and always will be.
When Bastian was growing into his energetic self, every once in a while we would look at pictures and maybe 1 or 2 times we came upon one from my mom. We just told him that was "oma Helene" and that she wasn't here anymore but that she loved him very much. That's it, nothing more.
And then something strange happened. He was 18months at the time. We were having dinner at the home of friends of my parents. They were very close, and still had a picture of my mom in their living room. Bastian entered the room, walked straight up to the frame and said: oma. Everybody fell silent.
A couple of months later he had spent the night at opa (my dad) and oma' s (Christel) house. That morning he was looking at a picture of my mom and told opa: "this is oma, she is sleeping there (pointing up to the sky)". This summer when my parents were visiting, Bastian was in climbing in my dad's car when he noticed a picture of my mom and said: "Hi oma!". It's like he just knows...
Je weet het of misschien ook niet, maar 9 jaar geleden ben ik mijn mama verloren. Ze stierf heel onverwacht. Een grote shock voor mijn papa en mij. Mijn mama wsa er niet bij toen ik afstudeerde (2 keer). Ze was er niet toen ik verloofd was. Ze danste niet niet op mijn huwelijk. Ze was er niet toen ik zwanger was. Mijn mama heeft nooit haar kleinzonen ontmoet. Ik mis haar nog steeds, elke dag.
Mijn papa had het grote geluk om opnieuw verliefd te worden. En dat op een schitterende vrouw: Christel. Christel heeft er altijd voor gezorgd dat er nog steeds plaats was voor mijn mama. Ze is niet mijn stiefmoeder, ze is mijn plus-mama (zoals in eentje extra). Christel was er toen ik afstudeerde, toen ik verloofd was, op het huwelijksfeest, toen ik zwanger was. En de eerste keer dat ze Bas zag, waren er traantjes :o) Christel is "oma". De enige die ze ooit gekend hebben. Meer zelfs: ze is de beste oma die mijn jongens konden wensen, en dat zal ze altijd zijn.
Toen Bas z'n eigenste zelf aan het worden was, keken we af en toe eens naar foto's en 1 of 2 keer zat daar ook een foto van mijn mama bij. We vertelden hem dat dat "oma Helene" was en dat ze hier niet meer was. Dat was alles.
En dan gebeurde iets vreemd. Bas was 18 maanden. We waren uitgenodigd bij heel goede vrienden van mijn ouders. Ze hadden nog steeds een foto van m'n mama in de living staan. Bas kwam de kamer binnen, stapte recht op de foto af en zei: oma. Iedereen werd er even stil van.
Een paar maanden later bleef Bas bij opa (mijn papa) en oma (Christel) slapen. De volgende ochtend zag Bas een foto van mijn mama en zei tegen opa: "dat is oma, ze slaapt daar (wijzend naar de lucht)". en dan deze zomer, toen Bas in de auto van opa klom en daar een foto van mijn mama zag zei hij: "Hi oma!". Het is alsof hij het gewoon weet...
 |
| oma Christel |
And of couse Bastian and Finn still have another amazing grandmother: nana.
En natuurlijk hebben Bas en Finn nog een andere schitterende grootmoeder: nana.
 |
| nana |
