Byebye Greenville, SC USA

Onze laatste dagen in Greenville, SC gaan in. Morgen komen de verhuizers om de container te vullen en zaterdag vliegen wij dan de oceaan over. Het is allemaal een beetje dubbel... We kijken er erg naar uit om terug dichter bij familie en vrienden te wonen (geen uurverschil meer). Maar langs de andere kant is het niet makkelijk om alles en iedereen hier achter te laten. Ik zal mijn mama-vriendinnen en hun lieve kindjes (ookwel Bas z'n vriendjes) echt wel missen. De play dates en de mom's night out... Gelukkig is de wereld tegenwoordig een dorp dankzij gsm, facebook, skype,...
En dan wordt het tijd voor een nieuw avontuur in Frankrijk...

En omdat we blijkbaar voor een internationale kroost gaan, nog even een kleine update over 'de' buik en het drommeltje dat erin huist. We zijn ondertussen 30 weken ver en ja, het is eraan te zien. Knul2 doet het prima, al houdt hij z'n mama wel geregeld wakker 's nachts met wat we dan maar de party belly zijn gaan noemen. Het zijn dan wel onaangekondigde prive feestjes, maar het is zo heerlijk om hem te zien en voelen bewegen. Bas is de enige die er niet van onder de indruk is. Hij geeft z'n broer graag 'zoenen' (hij blaast 'scheten' op de buik), maar als hij weer eens op de buik ligt en wordt 'geschopt' reageert er helemaal niet op. Hij heeft duidelijk nog geen idee wat hem te wachten staat :0)






voor de 'kenners': z'n gezichtje
















waar is die buik????


















gevonden!!!!











De volgende keer dat er geblogd wordt zal het vanuit La France zijn...