winter in Alsace

Het is zover: de 1e sneeuw is gevallen in onze tuin, de winter is nu echt begonnen. Gelukkig hebben we nog mooie (koude) dagen om nog wat van de Kerstsfeer in de Elzas op te snuiven.

Winter has really begun: a little snow in our backyard! Luckily we had some nice days to further explore Alsace's Christmas spirit.


*Mulhouse




















































*Belfort
















































*Cernay (where we live)
























onze tuin/our backyard

































ijsschaatsen... op plastic

ice skating... on hard plastic

















































Finn update: gorilla pose

exploring Alsace

With the cold weather come the 'Christmas Markets'. We visited the ones in Colmar and Kaysersberg.

Met het koude weer komen ook de Kerstmarkten. En eerlijk, ze zijn de moeite waard, niet zoals wij ze kennen vanuit Belgie. Die van Colmar en Kaysersberg hebben we al bezocht; nog geen idee waar we volgende week naartoe gaan.






Kaysersberg





























































traditional clothing in Alsace















vin chaud/warm wine to keep us warm while walking through the town







Ondertussen voelen onze jongens zich al helemaal thuis in Frankrijk. Bas begrijpt en spreekt nu Nederlands, Engels en Frans, wat z'n mama en papa natuurlijk enorm trots maakt. Nu alleen te hopen dat hij ons binnen een paar maanden niet begint te verbeteren....
Finn blijft ondertussen maar groeien, en eerlijk gezegd is het een voordeel want dan hoeven we geen nieuwe wintergarderobe aan te schaffen maar kan hij nu gewoon de kleertjes van Bas dragen :0)
Bas kan bijna niet wachten totdat Finn groot genoeg is om met hem te spelen. Tot dan zal Finn waarschijnlijk nog geregeld een football op z'n hoofd krijgen omdat Bas verwacht dat hij al vangt, loopt & een touch down scoort...

Our boys are feeling right at home in France now. Bastian loves pre-school and is now understanding and speaking Dutch, English and French!!! Let's just say I'm kinda proud of my son. Although I'm hoping he will not start correcting me in a couple of months...
Finn is a real giant. He has been wearing 6month clothing for almost a month now which is actually a good thing because now he's in season with Bastian!
Bastian can hardly wait for Finn to be big enough to play with. Until then, Finn will probably get a football thrown at his head every once in a while.






















































my boys watching football :0)











And to all my very pregnant friends: can't wait to see your babies!

who's who :0)

My boys at 6 weeks.... Do you think they look alike?

Mijn knulletjes, 6 weken oud.... Lijken ze op elkaar denk je?

the American connection...

Ok, so this post is for our American friends who have been trying to read our blog (or just looking at the pictures): we miss you! And what I'm about to write is a little embarrassing and so not done as a European, but we have to be honest: we miss the USA...
In our defense: Bastian was born there (and is an American citizen) and Finn, well he was 'made' there. Greenville was our home and the place where we started our family.

Now that all our stuff is unpacked and Summer is really over, it hit us: we are no longer living in the States...
Just watching an episode of One Tree Hill (yes, there is still a teenager hidden inside of me) which is set in North Carolina, and some of its scenery made me 'homesick'...
We miss Greenville (the parks, the falls, ...), we miss Barnes & Noble where you can have a coffee while looking for your next book, we miss the smoothies from Panera Bread, we miss stores that are open in the evening and on Sundays, we miss all the sales (especially on children's clothing), we miss turning right on red, we miss The Lazy Goat & the Melting Pot & Smoke on the Water,we miss our trips to Charleston and Savannah, we miss going hiking in the mountains, we miss people saying 'Hi, how are you doing', we miss Curious George, we miss the library, we miss indoor bounce houses, we miss The Little Gym, ...
We also miss the sport culture; especially the NBA and football. Luckily we had an option to have ESPN America so we have been able to watch Clemson beat Auburn. We were ready, but let's be honest: it's not the same as actually being at the game...


















And last but not least: we miss you!!! We miss hanging out, we miss play dates and birthday/Halloween/... parties, mom's/couples'.night out, ... I am bummed that I have to miss all those growing bellies and babies being born...

So just to let you all know: please drop by if you are ever in the neighborhood, you are always welcome!

Besides missing the US from time to time, we are also having a great time here in France. We've got a great house with a nice garden for the kids to play in. Granted, France is a whole lot different that Belgium or the US but Cernay already starts to feel like home.

onze nieuwe thuis

De dag nadat Finn zijn plaatsje in de wereld opeiste stond de verhuis gepland, wat zoveel wil zeggen als een 20 voet container die geleegd moest worden. Ik was vrijgesteld van verhuizen wegens pas bevallen en nog in het ziekenhuis (aan het genieten van onze nieuwe aanwinst) maar dankzij een schitterende echtgenoot en lieve schoonouders had bijna alles een plaatsje gevonden tegen dat Finn en ik thuiskwamen.

Een rondleiding:

de beneden:
Bas z'n paradijs, oftewel de speelkamer

















de woonkamer
































de keuken

















1e verdiep
one slaapkamer





































slaapkamer Bas

















slaapkamer Finn

















badkamer






















de zolder:
gigantische gastenkamer + ideale plaats om was te drogen :o)





















de tuin:
deel 1 + garage
















Achter de garage ligt nog een 2e stuk tuin waar we aarbeien, frambozen, kerstomaten, pompoenen, courgetten, appelbomen, perenbomen,... hebben staan. We hebben voor de zekerheid toch maar een boekje over tuinieren gekocht.


Ondertussen proberen we een nieuw ritme te vinden nu we een gezin van 4 zijn. Bas doet het schitterend als grote broer. Hij houdt ervan om Finn vast te houden en kusjes & knuffels te geven. En als Finn huilt is hij de eerste om met een tuutje redding te brengen (hier dient ook gezegd te worden dat willen of niet Finn dan een tuutje in zijn mond geramd krijgt...).


















ps: Ja, we weten dat de naam van de blog niet meer klopt, maar we wisten 3 jaar geleden ook niet dat er na een ons Amerikaans avontuur nog een vervolg in Frankrijk zou komen...

once again Maud & Ben proudly present...

Onze 2e zoon is er: maandag 22 augustus om 22u49 is Finn geboren!
Na een dag van heel onregelmatige contracties besliste Ben dat we misschien toch beter naar het ziekenhuis gingen om eens te checken (en niet gewoon te bellen om te horen wat we best zouden doen zoals ik voorstelde). Gelukkig maar, want toen we een half uurtje later op de materniteit in Thann arriveerden bleek ik al een mooie 5cm opening te hebben. Na een half uurtje aan de monitor kwam 'dr. take away my pain' en was het wachten. Een paar uur later was ons knulletje klaar voor de wereld en na 9 minuten van hard labeur lag Finn op mijn buik. Na een uurtje knuffelen met z'n mama hebben ze hem meegenomen voor de formaliteiten. Het verdict: a future star is born (linebacker in de NFL of Center in de NBA, hij is er klaar voor)!
Finn Hubert:
* 55 cm lang
* 3,8 kg

Ondertussen zijn we 'terug' thuis. Nuja, dinsdag 23 augustus is onze container toegekomen en konden we in ons huisje in Cernay. Dus terwijl ik kon bekomen en genieten van Finn in het ziekenhuis van Thann, heeft Ben samen met nana & opa de verhuis gedaan (een rondleiding volgt later wel).





enkele minuten oud























































































































Bas is ondertussen nog steeds z'n energieke zelf. Hij kent z'n broer, noemt hem bij z'n naam en duidt graag al Finn z'n lichaamsdelen aan. Hij vraagt af en toe om hem vast te houden en geeft hem geregeld zoenen en knuffels. Ook heeft Bas in z'n pinguin een eigen baby gevonden om voor te zorgen :0)


Bas maakt kennis met Finn




Bas en z'n pinguin

bonjour Bourbach Le Bas

De laatste weken in Greenville waren druk en emotioneel. Na meer dan 2,5 jaar afscheid nemen van je leven en je vrienden daar... het doet wel iets met je. Ik heb nog een laatste mom's night gehad met de mama's waar mij een leuke verrassing te wachten stond. Faith, één van de mama's is kunstenares en zij had het schitterende idee om samen een afscheids-schilderij te maken. Zij had alles voorbereid (lees een tekening gemaakt van één van de mooiste plekjes in Greenville: Fall's Park) en die avond hebben de andere mama's elk om beurt een deel daarvan geschilderd. Dus met een dikke knuffel en zoen voor Liz, Laura, Jessica, Tess, Terry, Drea, Kim en natuurlijk Faith:

Ondertussen zijn we in de Elzas toegekomen. Gelukkig kunnen we hier even in het huisje van de fabriek verblijven in het 'hol van Pluto' Bourbach Le Bas (1 straat met een paar zijstraatjes, 600 man en behalve een slager die nooit open is niets). Maar eerlijk, het voelt een beetje als vakantie aan :o)

zo rijdt je het dorp binnen

onze voorlopige woonst

ons voorlopig uitzicht

Maar we hebben al een huurhuis gevonden in Cernay. We kunnen er wel mqqr in tegen 25 augustus ; gevaarlijk dicht bij de uitgerekende datum van babyboy2...

Wij hebben hier ondertussen ons Frans moeten terugvinden en laat ons zeggen dat het een flinke opfrisbeurt nodig heeft :o)

Bas moet nog een beetje z'n weg vinden. Hij mist zijn vriendjes en de vele play dates en vraagt geregeld achter hen. We hebben hem halftijds ingeschreven in de creche, dus hopelijk wordt hij aanvaard en kan hij vanaf september nieuwe vriendjes maken en vooral ook Frans leren tegen dat ie volgend jaar naar school mag.

En voor de geïnteresseerden, er is voor elk wat wils: de Vogezen, het Zwarte woud, le route du vin d'Alsace, Zwitserland is om de hoek, skigebieden in de winter,... Geen lange vluchten meer, geen jetlags om te overkomen. Dus altijd welkom!