Onze eerste stop was Saint Augustines: de oudste stad van Amerika. Nuja, het zag er allemaal wat onecht uit, maar de Amerikanen zijn er zot van.
De volgende dag naar het Kennedy Space Centre. Imposant.
Op naar Miami. Eigenlijk is daar niet zo heel veel te doen behalve hip wezen op South Beach en wat rond te hangen in Coconut Grove; wat we dan natuurlijk gedaan hebben.
En dan de Keys, de Amerikaanse Caraïben. Een hele week lekker hete temperaturen tot 30°C. Wat heeft een mens nog meer nodig. Daar al ons gerief nog op de boot zat hadden we nog snel noodaankopen moeten doen van shorts, t-shirts, bikini's, strandlakens en zonnebrillen. Nu kan ik al zeggen dat mijn short goed paste toen ik hem kocht, hij was zelfs wat groot gekocht met de aankomende buik in gedachten. En jawel, een goeie week later bleek het al nodig de short open te zetten om te gaan zitten en tegen het einde van ons reisje werd het zelfs al moeilijk om ze op de reguliere wijze dicht te doen. Ons kleine drommeltje heeft dus ferm zijn best gedaan om goed te groeien, en daarbovenop is het beginnen blubben in mijn buik en kan ik het geregeld voelen bewegen :o)
Key Largo, waar we zo'n glazen boot hebben genomen om het koraalrif te gaan bekijken. Het was een ruwe dag op zee en 3/4 van onze medepassagiers hebben dat geweten...
Islamorada op Kerstdag. Een dagje aan het strand bij ons hotel. Zalig om zo op staan...
= buik op 17 weken
Dolphin Research Centre in Marathon.
Key West. Je moet er eens geweest zijn, maar niet te lang... Wij hebben het eiland met de fiets verkend: de beste manier om erdoor te geraken. Op Key West ligt ook het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten voor de geïnteresseerden.
een zalig ijsje :o)
het zuidelijkste punt van de Verenigde Staten, een paal die zelfs Ben niet kon missen ;o)
Terug op Islamorada, op Robbie's Pier waar een hoop pelikanen de visjes proberen te onderscheppen die de toeristen hier aan de tarpons (vreed grote vissen) mogen voederen.
Wij huurden een kajak om door de mangroven te gaan en de zee over te steken naar Indian Key.
vanop de wachttoren op Indian Key
Onze laatste dag op de Keys: een dagje rust ingepland op Harris Beach.
31 december zaten we in het godvergeten gat Everglade City. Met de kajak zijn we er de mangroven ingetrokken en hadden er een paar close encounters met alligators. De meeste lagen gewoon te zonnen, maar we hebben het ook voor erlkaar gekregen om over ééntje te varen en we hebben een grote alligator voorrang moeten verlenen...
's Avonds dan het minst feestelijke oudejaarsdiner ooit gehad. Maar als apperitief kregen we wel een glaasje champagne (alcoholvrij voor Maud) en aardbeien.
Nieuwjaarsdag stonden Saint Petersburg en Tampa (Ybor City) op de planning. Rustig kuieren door de straatjes en dan serieus vloeken op het rotverkeer om Ybor City te bereiken.
Onze laatste stop was Sea World. We hebben er schitterende shows gezien met orka's, dolfijnen + papegaaien, zeeleeuwen + walrus + zee-otters. We moeten het toegeven: die Amerikanen kunnen een show opzetten... Hopen beestjes gezien, en we hebben een dolfijn kunnen strelen: lekker warm en zacht :o)
5 opmerkingen:
Zaaaaaaaaaaalig!
En dat terwijl wij hier maar bibberen van de kou, bij -9°C om 7u 's morgens ijs van de auto moeten krabben en hopen dat ie nog start ... je maakt ons toch een beetje jaloers hoor.
Zo super dat je de baby nu al voelt, das echt extreem vroeg voor de eerste keer. Maar wel tof! Weet je al wat het wordt? En ga je het vertellen? Bij ons wordt het in elk geval een broertje voor Hannah!
Geniet nog maar wat na van die heerlijke honeymoon!
Groetjes,
Vicky
Heerlijk om zo'n uitgebreid verslag te krijgen!!! Mercietjes voor al het werk dat je erin steekt hé! Het is op die manier toch een klein beetje alsof wer erbij waren...
Groetjes,
Linda
PS. Ik weet mijn wachtwoord niet meer als 'volger van jullie blog' en ik ben zo stupid geweest om hem nergens op te schrijven... Daarom wordt mijn commentaar 'anoniem' gepubliceerd...
Hey Maudje en Ben, wat een zaligheid om dat allemaal te mogen zien, en ons ook een stukje te laten meegenieten. Fantastisch. Ik ben een beetje jaloers, zou deze Sea World ook wel graag zien, als je dat vergelijkt met het sealife center in Blankenberge :-( Mijn vissen waren na een dikke 14 dagen forst bijna doodgevrozen. Gelukkig zag ik vandaag alweer beweging onder het laag smeltende ijs. Ik kreeg van oom Denis al te horen dat ik anders fishsticks zou hebben :-(
Geniet nog verder en laat ons nog veel meegenieten.
Tante Michelle
Oh la, ik heb een kemel geschoten ipv van een visje. Ik bedoelde natuurlijk VORST !
Doei
tante Michelle
adres aub
dirk speecke
Een reactie posten