onze eerste gast is langsgeweest!

Onze eerste bezoeker is geweest. Tante L. heeft kunnen genieten van het weer in Greenville: van een lekkere 30°C op maandag naar een schamele 8°C op zaterdag... maart is een beetje wisselvallig hier :o)

een dag aan het zwembad hier
















een dag Main Street en Falls Park (vol eekhoorns) met een gigantisch ijsje bij Marble Slab achteraf































een dagje hiken en klimmen tot halverwege Table Rock (een zwangere buik van 28 weken meedragen is niet echt bevorderlijk om tot helemaal boven te raken...)































een dagje shoppen en een luilekkerdag tussendoor met een lekker etentje in The Lazy Goat
















en een dagje in de kou en regen de bergen door naar Asheville



















































We kijken al uit naar onze volgende gasten!!!

En dan nog een update van de buik om af te sluiten. We hebben onze laatste echo gehad voor ons klein "Jerommeke" geboren wordt en alles was dik in orde. Hij lag met zijn hoofdje naar onder wat het voor de gyneacologe zeer moeilijk maakte om hem deftig op de foto te krijgen... Verder blijft ons ventje zeer levendig in de buik en blijft hij lekker hard groeien.

buik op 29 weken

the real thing

We zijn er; nu zijn we echt ingeburgerd in Amerika. Jawel, op een druilerige zondagochtend heeft Ben voor de doorbraak gezorgd: een ontbijt met de beste doughnuts ter wereld, nl. die van Krispy Kreme. En het is waar... ze zijn onwaarschijnlijk lekker!! Echte caloriebommen waar je alleen maar van kunt genieten :o)
































Natuurlijk moet je er niet mee overdrijven anders krijg je hier direct zo'n buik...




































Ok, het feit dat we ondertussen meer dan 26 weken zwanger zijn kan ook iets te maken hebben met de omvang van de buik :o)
Dat kleine ventje is trouwens niet meer te houden. Hij is nu heel geregeld wakker, zowel tijdens de dag als de nacht. 4 nachten op rij had hij zijn lichaamsbeweging ergens tussen 24u en 3u gepland en dat voor een uur of 2... En het is niet meer zacht te noemen al dat geschop enzo. De tactiek bleek te zijn om in slaap te vallen voor hij wakker werd :o) Ben vond het allemaal wel zeer fijn: je kunt mijn buik echt zien bewegen langs alle kanten, je kunt de schopjes heel goed voelen aan de buitenkant en als hij zich draait is het alsof er iets je hand streelt.
Ondertussen is het ook zover voor de buik: ik heb geen enkele broek meer in mijn kast hangen die ik nog dicht krijg... Op een week tijd heeft dat minimensje ervoor gezorgd dat ik vanaf nu enkel nog trainigsbroeken of van die speciale zwangerschapsbroeken kan dragen. Mag ik dan nu gaan shoppen???