een avondje uit

Eens iets anders geprobeerd dan "the lazy goat" (waar het zeer lekker eten is, tapa-style) en zo bij Barley's terecht gekomen. Geen slechte keuze eens je hun zeer uitgebreide bier-kaart zag... Een hele tap-reeks van allerhande bieren op vat en dan nog eens vanalle soorten op fles. En jawel, ook de Belgische bieren waren goed vertegenwoordigd al was de prijs fenomenaal hoog. Ben is dus begonnen met het uitproberen van de meer lokale bieren. Maar het was er gezellig en toen we een vlag van chimay, westmalle tripel op de kaart en hét glas voor een kwak zagen voelden we ons weer even een beetje thuis :o)




















































Nadien nog eens een wandelingetje gemaakt door Main Street, volledig in kerstsfeer. Als ik geen kerstboom in huis kan hebben, dan kan ik er hier genoeg vinden!























































En zelfs een kerstmarktje. Al hebben we het nog niet open geweten...

de parken in Greenville

Greenville heeft zijn naam niet gestolen. De parken zijn gemaakt om te relaxen, te wandelen, te sporten en te spelen. Mensen joggen, powerwalken, skeeleren en fietsen. Jongeren spelen polo maar dan op fietsen ipv op paarden of gooien met de football, vaders leren hun zoontjes werpen en vangen, speelpleintjes overal. Bankjes, schommelstoelen, picnic-tafels + bbq's om gewoon te genieten. Ohja, en rondom overal eekhoorntjes die de show proberen te stelen.
Laat de lente maar komen!


Falls Park met zijn schitterende brug



















































stukje van Cleveland Park met de George Hincapie Trail















































Nadien hebben we onszelf op een coockie getrakteerd in 'the mall' waar je al een paar weken op bezoek kan bij Santa en zijn kerstboom :o)

baby day!

Deze voormiddag voor het eerst naar de gynaecoloog hier geweest of zoals de 'locals' dat noemen de obgyn... Wat een ochtend! Allerhande vragen over onze familiale geschiedenis (mentaal geretardeerden, genetische afwijkingen, psychiatrische gevallen, ...), een pipi-test met strikt te volgen regels, een bloedtest met zo'n venijnig prikje in de vingertop, een doppler om de hartslag van de baby te horen ('there's a lot of noice down there. try and fand the chouchou-train'), het hatelijke uitstrijkje met het nog meer gehate speculum, en dan als laatste nog een echo.
Daar zagen we ons kleintje lekker veel bewegen: zwaaien, iets wat op zwemmen leek met de beentjes, zich draaien en keren wat het moeilijk maakte voor de gynaecologe om de nekplooimeting goed te kunnen doen (dat belooft...).
Ondertussen is het al een mooie 82,6mm groot. Op de handjes konden we de vingertjes tellen en in profiel zagen we het schattige profiel van ons drommeltje: een klein dopneusje en fijne lipjes.
















We kunnen haast niet wachten om over 4 weken terug te gaan...